Erkan Kayaöz’ün Ardından…

Kırk yılı aşkın dostluğumun olduğu Orman İşletme Şefiliğimi, Orman İşletme Müdürlüğümü yapan meslektaşım Erkan Kayaöz’ü bir kez daha rahmetle, hasretle, saygıyla ve sevgiyle yad ediyorum.

Kayaöz, son altı ayda özellikle geceleri solunum sıkıntısı çekiyor. Tahlillerde bir bulgu saptanamıyor. 17 Eylül 2022 gecesi fenalaşıp hastaneye kaldırılıyor ve entübe ediliyor. 1,5 ay Özel Çapa hastanesinde, 1,5 ay Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde olmak üzere 3 ay vefat tarihi olan 12 Aralık 2022’ye kadar yoğun bakımda kalıyor. Solunum probleminin nedeni maalesef bulunamıyor. Ölüm nedeni enfeksiyona bağlı organ yetmezliği.

Orman Yüksek Mühendisi Erkan Kayaöz, 5 Mart 1955 Kocaeli İli Kandıra İlçesi doğumlu. Kandıralı Selahattin ve Engin Kayaöz çiftinin üç erkek çocuğunun ortancası. Babası ayakkabı imalatçısı ve tüccarı. Annesi ev hanımı. İlk ve orta öğrenimini Kandıra’da tamamladıktan sonra, 1977 yılında Orman Fakültesini bitirdi.

1978 yılında geçici görev ile Taraklı Orman İşletme Şefi olarak göreve başladı. Onunla birbirimizi tanımamız benim de mutemet olarak görev yaptığım bu kurumda gerçekleşti. 17.03.1980-01.12.1981 tarihleri arasında asil olarak naklen tayin olduğu Taraklı’da Orman İşletme Şefi olarak görev yaptı.

24 Şubat 1979 tarihinde Taraklı Ulucami Mahallesi’nden Burhan ve Şükriye İnal çiftinin kızı Selma İnal Hanım ile evlendi. Bu evlilikten Oğuzhan ve Kaan isimli iki erkek çocukları dünyaya geldi.

Evlilik yaptıklarında Taraklı’da Hacımurat Mahallesi’ndeki Orman İşletme Şefliği sitesinde çift daireli lojmanda komşumuz oldular. Selma çocukluk ve gençlik hayatımın geçtiği Rüştiye Sokağındaki komşumuzun kızıydı. Evlenince de komşumuz olunca Taraklı’da görev yaptıkları süre içinde çok güzel komşuluk ilişkilerimiz oldu.

Orman İşletme Şefliği Hizmet binası ile lojmanlar aynı site içindeydi. Selma iki üç yaşlarındaki kızım Fulya’yı gelin gibi süsler daireye gönderirdi. Kızım da benim ve diğer mesai arkadaşlarımızın ellerini öpmeye gelirdi. Yine onların görev yaptığı süre içinde dünyaya gelen kızım Serap’ta da çok hakları var. Eşim zorunlu olarak evden ayrıldığı zamanlarda bebeğimizi Selma kardeşime bırakırdı.

Yaklaşık üç yıl beraber görev yaptık. Görev yaptığımız süre içinde ilişkimiz hep sevgi ve saygı çerçevesinde oldu. İkimiz de Türk Sanat Müziğini çok seviyorduk. Ama o Kandıra türküsü “Üç güzel oturmuş gergefin işler” türküsünü de çok severdi. Orman İşletme Şefliği çalışanları olarak ailece Karagöl Yaylasına piknik yapmaya giderdik. Çok güzel günlerimiz geçti.

Taraklı’da herkes tarafından sevilen ve “Koçum Kazım” lakaplı Kazım Akçakaya’yı sigortalı orman işçisi olarak işe alıp onun daha sonra emekli olmasına ve topluma kazandırılmasına vesile oldu.

2016 Yılı Kurban Bayramında yıllar sonra
Erkan beyle ALS ( Kas) hastalığına yakalanan Kazım kardeşimizi evinde ziyaret ettik. Aralarında şu konuşma geçmişti.

Erkan Kayaöz: Kazım beni tanıdın mı?

Kazım Akçakaya: Şefim ben seni nasıl unuturum, ben sizin sayenizde emekli oldum.

Kayaöz, 1978- 1987 Yılları arasında sırasıyla Gölcük, Taraklı ve Merzifon Orman İşletme Şefliklerine Orman İşletme Şefi olarak çalıştı. 1988- 1991 yılları arasında Almus ve Bartın Orman İşletme Müdürlüklerinde Orman İşletme Müdür Yardımcısı olarak görev yaptıktan sonra, 1991 yılında Geyve Orman İşletme Müdürlüğü’ne Orman İşletme Müdürü olarak atandı ve 1996 yılına kadar Orman İşletme Müdürü olarak çalıştı.

1996- 1997 Yılları arasında Orman Bakanlığı Güneydoğu Anadolu Bölge Müdür yardımcısı, 1998- 2004 yılları arasında Orman Bakanlığı Marmara Bölge Müdür Yardımcısı, 2004- 2008 yılları arasında İstanbul İl çevre ve Orman Müdürlüğünde Mühendis, 2009- 2012 yılları arasında İl çevre ve Orman Müdürlüğünde ÇED Şube Müdürü olarak görev yaptıktan sonra, 2019 yılına kadar Orman ve Su İşleri Bakanlığı İstanbul 1. Bölge Müdürlüğünde Mühendis olarak görevini sürdürdü.

İ.Ü. Orman Fakültesi Yaban Hayatı Yüksek Okulunda, “Avlak Yönetimi, Avlanma Yöntemleri ve Uygulama” derslerini öğretim görevlisi olarak verdi.

Muhtelif dergilerde bilimsel makaleler, av ve yaban hayatı konusunda güncel yazılar yazdı.

Avcılık, yaban hayatı, sokak köpekleri, Anadolu parsı, yaban hayvanları gibi konularda araştırmaları, incelemeleri, bildirileri var.

Oğlu Oğuzhan, babası hakkında şu bilgileri verdi: “Küçük yaşlardan itibaren dayısı (Terzi Ramiz) teşvikiyle kara ve deniz avcılığına merak sarmış. Her ne kadar avcılık merakı olsa da hayvanları aslında çok severdi. Çok sevdiği Lady isimli bir köpeği vardı. Köpeği her hafta av gününü bekler, avın bir gün öncesinden çıkardığı seslerle isteğini adeta haykırırdı. Av öncesi tüfeği ve av malzemelerini onun yanına götürmesiyle hayvan sakinleşirdi. Yani aslında ava biraz da çok sevdiği köpeği istiyor diye giderdi. Özellikle avı zor olan çulluk avına meraklıydı. İlerleyen yıllarda hayvan ve doğa sevgisinden dolayı avcılığı tamamen bırakmıştır. İki gözü görmeyen bir kedi sahiplenip bakımıyla özel ilgilenirdi. Bunun dışında hobileri arasında doğa yürüyüşü, yüzme bulunmaktadır. Evimizde pek çok çiçeği bulunup bakımıyla özel ilgilenirdi. Gençliğinde yağlı boya tabloları da yapmış. Babam imkân bulsaydı özellikle başıboş sokak hayvanları için tahsis edilen orman alanlarında rehabilitasyon ve bakım merkezleri kurmak gibi bir hayali vardı. Bu alanlarda hayvanlar hem kimseyi rahatsız etmeden özgürce yaşayabilecek hem bakımları yapılacaktı.”

Güler yüzlü ve esprili bir hâli olan Kayaöz ile Taraklı’dan ayrıldıktan sonra da dostluğumuz hep devam etti. Taraklı’ya sıla-i rahim amaçlı geldiklerinde mutlaka beni arardı. Buluşur, hasret giderirdik. Gün boyu beraber olurduk.

Cenazesi 13 Aralık 2022 tarihinde öğle namazına müteakip İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü Fatih Ormanı Camii’nden kaldırılarak Sarıyer Yeni Bahçeköy Mezarlığında toprağa verildi.

Ruhaniyetine selam olsun. Mekânın cennet olsun. Seni özleyeceğiz…

Alaattin Yılmaz- Taraklı/ 13 Aralık 2022